Grote stap

Nette broek en t-shirt of trouwjurk. Ik twijfel.

De broek heb ik al aan. Gordijntje open … ZON!

Okay … Trouwjurk wordt het!

Amai. Ik ga gewoon op sjiek naar Aosta. Haha.

Op het trapje voor de studio van Esther prutsen we nog wat met een veiligheidsspeld en de split die me iets te hoog is. Heerlijk meiden getrut, vlak voor een groot moment.

….

Allard is deze week de compagnon in het #Climbing4Climate project van berggids Roeland van Os en zal in fietspak met een laag zout op zijn voorhoofd per zoom aanhaken. Vanaf de Furkapas in Zwitserland. Hij moet er nog ff voor doortrappen ook om daar om 10.00 uur te zijn.

Trouwjurk versus Fietspak dus. Mooi setje toch?

Vandaag gaan we naar de Notaio. We gaan tekenen.

Eerlijk gezegd is het me nog niet volledig duidelijk waarvoor we tekenen, maar dat het ‘big & happening’ is: Dát is zeker.

Ons hele team – zo kunnen we het inmiddels wel noemen – heeft zich er de afgelopen weken met veel zorg en betrokkenheid voor ingezet dat deze dag plaats gaat vinden. Marco onze fiscalist, Luca onze architect, de landmeter (giometra), de gemeente, de advocaat en de notaris.

Met Esther neem ik nog even door wat we beslist willen weten voordat we gaan tekenen en ondertussen zeggen we vaak ‘ohh en ahhh’, want je blijft hier eindeloos genieten van de mooie bergen, terwijl we – ook eindeloos – veel bochtjes omlaag rijden.

Onze dag start bij de bank.

Of het nou aan ons ligt, of gewoon echt zo is … we ervaren hier alles als een avontuur! Allard en ik zeggen al 1,5 jaar ‘als het hier stopt, dan was dit al fantastisch!’. Vandaag gaan we wederom iets tekenen, zodat het nog lang niet gaat stoppen.

Bij de bank zie ik gelijk Helena. Ze heeft onze privé bankrekening geregeld en ons gekoppeld aan Fedrica die onze zakelijke rekening heeft geregeld. Ze helpt me gelijk vlot op weg voor mijn missie van vandaag. Met Fedrica heb ik gisteren geappt en zij heeft de cheques al klaargelegd. Deze situatie valt voor mij inmiddels in de categorie ‘heel fijne en snelle communicatie’. Het is Esther die me er weer van bewust maakt hoe leuk en ‘anders’ het is.

Met grote ogen en een nog grotere glimlach benoemt ze het mooi ‘Wat een mensen zijn hier om hun bankzaken te regelen, bij ons gaat alles digitaal!’ en ‘Iedereen kent elkaar en zo mooi om te zien dat de mensen je kennen en zoals je hier ontvangen wordt’.

Het lijkt allemaal even uit te lopen, ik werd er een klein beetje onrustig van, maar de app-voorbereiding van gisteren zorgt ervoor we toch ruim op tijd naar de notaris kunnen lopen mét de cheques. Door het gezellige oude centrum van Aosta.

Alletwee op sjiek. Alletwee een kop vol krullen. Lekker girlie. Zonnetje erbij. Heerlijk.

We overleggen … zullen we nog even snel een koffietje doen ‘zoals de Italianen dat ff snel doen?’ … nee we besluiten toch maar de zoom met Allard in te regelen, en daar de tijd voor te hebben.

De plek is echt fantastisch met overal – alle trappen omhoog lopend – doorkijkjes naar bergmassieven. We maken overal foto’s van.

De zoom staat vlotjes klaar en Allard klikt precies op tijd uit de pedalen en dan zitten we allemaal in de ruimte.

Roberto & Franca, de notaris, Marco (onze fiscalist), Luca (onze architect), Esther en ik.

Het gesprek start met een uitleg van wat we gaan doen. Eerst het Engelstalige gedeelte met veel algemeenheden en dan volgen de details van vandaag.

Die gaan in het Italiaans. Best lang ook. Een half uur? Drie kwartier? Er zijn discussies die ik niet kan verstaan, grotendeels wel kan volgen, maar bovenal staan mijn taal-onafhankelijke voelsprieten AAN!

Ik ben het tijdsbesef kwijtgeraakt, maar wachtte geduldig af tot ik mijn moment kon pakken en om een Engelse verklaring kon vragen voordat ik zou tekenen. Daarnaast hadden we de afgelopen weken al zoveel contact gehad met Marco en Luca, en gisteren het contract nog eens flink doorgespit, dat ik hoofdzakelijk eigenlijk gewoon wel weet waar het allemaal om gaat. Het is oké voor ons! Tekenen maar.

Met het Italiaanse temperament dat af en toe in de kamer te horen is, zou je bijna denken dat er helemaal niet getekend gaat worden vandaag, maar ik ben relaxed ‘komt wel goed’. Het is in dat soort momenten wel extra fijn om dan even lang in de verfrummelde fiets-ogen van Allard te kijken, we lachen met een olijke blik van ‘geen idee waar het over gaat, maar het komt goed’. Echt zo’n Allard & Jantiene momentje. Gekke wij!

Er speelt al een paar maanden ‘een probleem’. Op zich een klein technisch probleem, maar om het op te lossen is tijd nodig. Door alle bureaucratie en Corona met een thuiswerk policy rekt het hele proces nog langer op. Maanden inmiddels. We hebben op zich geen haast, maar de belangen voor iedereen worden wel steeds groter. Roberto & Franca willen van hun pensioen genieten aan de zee en wij willen lekker aan de slag met ons droomproject.

Iedereen wil door en we staan stil. Van dattum.

Lang verhaal kort: alles is goed geregeld en georganiseerd door Roberto & Franca rondom de casa & terreinen (4 hectare) alleen het stukje grond onder de stallen is in het verleden om onverklaarbare reden niet kadastraal overgeschreven op naam van Roberto & Franca. En dus … kunnen wij het nu niet overkopen. Marco en Luca zetten al hun zorgvuldige opgebouwde contacten in de regio in om dit zo snel mogelijk geregeld te hebben. Wat een helden!! Zonder hen zaten Esther en ik hier helemaal niet vandaag!

Vandaag tekenen we een soort ‘supersuper-voorlopig-koopcontract’ waarin alle afspraken, aanbetalingen, verwachtingen en verplichtingen naar elkaar helder zijn omschreven en vastgelegd. De definitieve koop zal nu begin juli zijn.

Vanaf DAN zal het hele project echt van ons zijn. Kunnen de bouwvergunningen aangevraagd worden, etc.

In de praktijk verandert er na vandaag niet veel voor ons. We mogen van zowel de casa, stallen als het volledige terrein gebruik maken. Echter, administratief is er alles veranderd voor een goede nachtrust voor iedereen.

Kijk, daar houden we van!

In het zonnetje lopen Esther en ik naar buiten. Met alle hutseflutsende talen, woorden, subjectieve ‘lijntjes’ en belangen van iedereen nog vers in ons hoofd.

Pff ….. we kijken elkaar lachend aan. Knuffelen elkaar. Zalig dat ze er erbij was. Toch iets ‘eigens’ met korte afstemmomentjes en ze heeft een complete fotoreportage gemaakt! Voor jou als meelezer

Maar, sowhee! Dit is intensief!

En ook zoals Allard en ik het al zo vaak hebben meegemaakt. Dit is hoe het gaat. Wat een belevenis weer! Een XXL Ik Vertrek uitzending waar we net middenin zaten. Behoorlijk hilarisch haha. En hele serieuze grote-mensen-dingen.

We stranden op een fijn terrasje in het zonnetje midden in het oude en sfeervolle gedeelte van Aosta. Fijn om na te praten. Mjummjum eindelijk ons koffietje. Het samen eens te zijn, het goede gevoel na deze ochtend. Allard die belt en dan nog even heel girlie-like even te struinen door de knusse winkeltjes voordat we weer de berg opgaan. Naar Tomo!

Eenmaal weer bovenop de berg komt de samenvatting van Marco per app binnen. Zijn woorden bevestigen het gevoel: het moment was groots! ‘I begin by saying that I am satisfied with the goal achieved.’

Mooi zo! Zaten we daar toch niet voor niks met lipgloss, trouwjurk en haartjes in de beste krul. Haha

Op naar de laatste grote stap: de volledige aankoop.